Znajomość gwary myśliwskiej to jeden z wymogów zaliczenia testu na selekcjonera. Zawiadywanie grupą myśliwych w trakcie polowania, wymaga znajomości rozbudowanej mowy łowczych.
Gwara łowiecka – tradycja piastowana od wieków
Słownik myśliwych zaczął funkcjonować, gdy polowania było codziennym obowiązkiem związanym z pozyskaniem pożywienia. Jest równie stary co samo łowiectwo. Geneza jego powstania wywodziła się prawdopodobnie ze zwykłej potrzeby porozumienia i szybkiego określenia działań, obiektów bądź rodzaju zwierzyny.
Jak w każdym wąskim, hermetycznym środowisku wykształcił się język, który zrozumiały był wyłącznie dla członków grupy. Prawdopodobnie używano go również w celu zatajenia sekretów łowieckiego rzemiosła. Ich znajomość przysługiwała wyłącznie osobom, które żyły z tego fachu. Obecnie stanowi on dobro kulturowe narodu polskiego, na równi z arcydziełami sztuki i literatury.
Szkoda było tracić czas na barwne opisywane niektórych rzeczy, takich jak „trzeszcze”, czyli inaczej oczu królika. W języku łowieckim znajdziemy słowa, które określają praktycznie każdą część ciała wszystkich, leśnych gatunków zwierząt. Użyteczność niektórych zwrotów maleje, wraz ze zmianami jakie następują w leśnej faunie, ale jednocześnie, język łowiecki cały czas się rozwija i uzupełniany jest o nowe zwroty.
Znajomość języka łowieckiego i jego meandrów jest wysoce szanowana wśród myśliwych. Jego znajomość to obowiązek każdej osoby, która wstępuje do świata łowców. Wskazane nawet jest używanie go w ich towarzystwie i podtrzymywanie wielowiekowej, pięknej tradycji łowieckiej. Często spotyka się również symboliczne kary w niektórych kołach łowieckich, które piętnować mają ustępstwa od używana profesjonalnej nomenklatury.
Przykłady gwary łowieckiej
Testy na selekcjonera, obejmują znajomość gwary łowieckiej, niezbędnej w pracy myśliwego. Poniżej przedstawiamy przykładowe zwroty:
- A
- ambona – stanowisko strzeleckie;
- anons – psi sygnał który oznajmia znalezienie zwierzyny;
- antabka – uchwyt do mocowania paska broni;
- B
- basista – jeleń byk o grubym głosie, wyróżnia się na rykowisku;
- bekowisko – miejsce okresu godów u danieli;
- berło – drążek na którym siada ptak łowiecki;
- C
- cieki- nogi np. kuropatwy;
- czarna stopa – teren bez pokrywy śniegowej;
- czemchanie – oczyszczanie poroża;
- D
- daszek – paśnik dla kuropatw i bażantów;
- dławienie - duszenie zwierzyny przez drapieżniki;
- dojść postrzałka – poszukiwanie rannego zwierzęcia;
- E
- ekspres – dwulufowa broń myśliwska;
- elaboracja – samorobna amunicja śrutowa;
- eżektor – wyrzutnik łusek, broń myśliwska
- F
- fajki – kły które wyrastają z górnej szczęki dzika
- farba – krew zwierzyny
- farbować – krew pozostawiana na tropie zwierzyny
- G
- gra - szczekanie psów gończych ścigających zwierzynę
- grabarz – pies zakopujący upolowaną zwierzynę
Sygnalistka łowiecka – nieodłączny element każdego polowania
Czas powstania podstawowych sygnałów łowieckich datuje się na czasy prehistoryczne. Porozumiewanie się w trakcie polowania, jest i było kluczowym elementem skutecznego łowu. Znane wszystkim, umówiony sygnały były receptą na udane łowy na dużego zwierza. Szczególnie, że nasi protoplaści nie dysponowali dzisiejszą, nowoczesną bronią a jedynie najprostszymi, naostrzonymi narzędziami.
Najstarszy instrument łowiecki jaki znaleziono był kościany. Wydawał najprostszy, piskliwy dźwięk, który mógł być sygnałem do skoordynowanego ataku. Kolejne znalezione instrumenty zostały stworzone z rogów zwierząt. Dlatego też, dzisiejsze metalowe instrumenty łowieckiego nazywane są rogami.
Dzisiejsza sygnalistyka pełni nie tylko rolę komunikacyjną, ale również obrzędową i artystyczną. Upstrzone są nimi wszystkie obrzędy i święta łowieckie.
Sygnalistyka łowiecka rozwija się wraz ze zmianą rodzaju, sposobów polowania i ilości myśliwych w nim uczestniczących. Myśliwi stale dodają sygnały, które pomagają w komunikacji między łowcami.
Przykładowe sygnały łowieckie – niezbędna wiedza myśliwego
Ich znajomość jest podstawową wiedzą, która obowiązuje na testach łowieckich. Poniżej przedstawiamy listę najpopularniejszych sygnałów łowieckich.
- Jeleń na rozkładzie – obowiązuje w okresie ochronnym tego gatunku. Obowiązuje również w przypadku pozostałych gatunków zwierzyny łownej. Łoś jest jednym z gatunków, który obejmuje całoroczny okres ochronny i nie może być celem polowania.
- Pióro na rozkładzie – dotyczy wszystkich gatunków ptaków, oprócz bażanta. Okres ochronny tego gatunku jest sygnalizowany innym sygnałem łowieckim.
- Król polowania – tym sygnałem honoruje się myśliwego, który zostaje ogłoszony królem polowania.
- „Darz bór” – sygnał uroczysty, pełni rolę hymnu myśliwskiego
- „Caprzyk” – ten sygnał wzywa na spoczynek, używany w przypadku kilkudniowego polowania.
- „Naganka naprzód!” – oznacza rozpoczęcie pędzenia. Jeden z nielicznych sygnałów regulowany aktualnymi przepisami łowieckimi.
Na naszej stronie można znaleźć opracowane testy na myśliwego, które kompleksowo przygotują Was do podejścia do nich.
Powiązane artykuły:
Jak zostać myśliwym? Wymagania i egzaminy dla nowowstępujących
